Sam Akasheh on Clubhouse

Updated: Jul 19, 2023

133 Followers

269 Following

@saam.11 Username

Bio

ايرانگرا

‘We are against global terrorism and we want to remove Islam from IRAN’

تغيير جهت تمدني از توحش عربي آنوسي اسلامي به اَبر تمدن ايراني آريايي و ايراني/اروپايي يك امر مهم و ضروريست.

"ایران، آغاز تاریخ / فردریش هگل"

هگل فيلسوف مشهور آلمانی است که تاریخ‌گرایی و ایده‌آلیسمش انقلاب عظیمی در فلسفه اروپا به وجود آورد. او کتابهای متعددی نوشته که یکی از آنها «عقل در تاریخ» است و متن زیر با اندکی تصرف و تلخیص از آن برگرفته شده است:
با امپراتوری ایران، نخستین گام را به پهنه تاریخ پیوسته می‌گذاریم. ایرانیان نخستین قوم تاریخی هستند و ایران نخستین امپراتوری از میان‌رفتة تاریخ است. در حالی که چین و هند در وضعی ثابت مانده‌اند و تا زمان ما همچنان به شیوه طبیعی و گیاهی زیسته‌اند، تنها ایران میدان آن رویدادهاو دگرگونی‌هایی بوده است که از وضع راستین تاریخی پر حکایت دارد. اگر امپراتوری‌های چین و هند جایگاهی برای خود در تاریخ داشته‌اند، تنها از دیدگاه خودشان و ما و نه همسایگان و جانشینانشان بوده است. ولی از ایران است که نخست بار آن فروغی که از پیش خود می‌درخشد و پیرامونش را روشن می‌کند سر بر می‌زند. زیرا روشنایی زردشت به جهان آگاهی، به روح، به عنوان چیزی جدا از خود متعلق است.

در جهان ایرانی، یگانگی ناب و والایی را می‌یابیم که هستی‌های خاصی را که جزو ذات آنند، به حال خود آزاد می‌گذارند؛ همچون روشنایی که تنها نشان می‌دهد که اجسام به‌خودی خود چه هستند. این یگانگی تنها از آن رو به افراد فرمان می‌راند که ایشان را برانگیزد تا خود نیرومند شوند و راه تکامل در پیش گیرند و فردیت خویش را استوار کنند.

روشنایی هیچ‌گونه فرقی میان هستی‌ها نمی‌گذارد، بر پارسا و گناهکار و بلند و پست یکسان می‌تابد و بر همه، به یک اندازه برکت و بهروزی ارزانی می‌کند. روشنایی تنها هنگامی جان‌بخش است که با چیزی جدا از خود پیوند یابد و بر آن تأثیر کند و آن را بپرورد. روشنایی، ضد تاریکی است و این تضاد، اصل کوشندگی و زندگی را بر ما آشکار می‌کند.

«اصل تکامل» با تاریخ ایران آغاز می‌شود. پس آغاز تاریخ جهانی به معنای درست از اینجاست، زیرا صلاح اصلی روح در تاریخ آن است که به حالت درون‌بودگیِ بی پایان ذهنیت برسد و از راه تضاد مطلق با طبیعت، سرانجام بر سازگاری کامل دست يابد.

این یگانگی در آیین ایرانی به ‌صورت نور و روشنایی نمودار می‌شود و مقصود از روشنایی در اینجا نه تنها روشنایی ساده و ناب مادی یعنی عامترین عنصر طبیعی، بلکه پیراستگی روانی یعنی نیکی است. بدینسان «جزئیت» یعنی پایبندی به طبیعت محدود و متناهی از میان برمی‌خیزد. از این رو روشنایی به هر دو معنای طبیعی و روانی، روح را برتری می‌بخشد یا آن را از طبیعت محض می‌رهاند. انسان با روشنایی یا نیکی انتزاعی همچون با چیزی عینی که خواست او آن را گرامی می‌دارد و به کوشندگی بر می‌انگیزد، پیوند دارد.