Chaiyot Kotchapan on Clubhouse

Bio

Entrepreneur
Live in Bangkok, Thailand.

วันคืนล่วงไป ชีวิตก็ล่วงไป บัดนี้เราทำอะไรอยู่

1.สิ่งใดมีเหตุ สิ่งนั้นย่อมเกิด
2.สิ่งใดเกิดแล้ว ล้วนบ่ายหน้าไปหาความดับ
3. ระหว่างทาง ความแปรย่อมปรากฎ
นี้ คือความธรรมดา

สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์
เพราะความสุขมีเสื่อม เมื่อเสื่อมมันก็ทุกข์
ควรหรือที่จะยึดสุขนั้นมาเป็นของเรา

แสงสว่างที่เสมอด้วยปัญญานั้นไม่มี

ถ้าความเกิดไม่ได้มีมาแต่แรก
แล้วความตายจะมีมาจากไหน
ผู้เกิดมาแล้วไม่ตายย่อมไม่มี

อยู่กับปัจจุบัน หมายความว่า ใช้ชีวิตโดยไม่ถูกอดีตร้อยรัด ไม่ถูกผูกมัดด้วยอนาคต

อัตตา = ทิฐิ (มี/ไม่มี/ยั่งยืน/ขาดสูญ)
อนัตตา = ลักษณะที่บังคับบัญชาไม่ได้ของขันธ์ 5 และนิพพาน (ธรรม/ปรมัตถ์)
เมื่อบัญญัติอัตตา ก็บัญญัติกับขันธ์
ทิฐิ ไม่ใช่ ขันธ์ และขันธ์ ไม่ใช่ทิฐิ
ไม่จำเป็นต้องอธิบายทิฐิ เพราะเป็นความเห็นผิด แต่อธิบายปรมัตถ์ ว่ามีสภาวะที่บังคับบัญชาไม่ได้ (อนัตตา)

สังขาร = อาศัยกันเกิด (อะไรอาศัยกัน สภาวะอาศัยกัน จิต เจตสิก รูป อาศัยกัน)

ความเห็นว่าไม่มีตน อธิบายว่า สิ่งที่ควรปล่อย ไม่มี ผู้ใดมีสิ่งที่ถือไว้
ผู้นั้นก็มีสิ่งที่ควรปล่อย ผู้ใดมีสิ่งที่ควรปล่อย ผู้นั้นก็มีสิ่งที่ถือไว้

เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดา แล้วใยเราต้องทุกข์กับความธรรมดานั้นเล่า

ดูกรอานนท์ สิ่งใดมีความแตกสลายเป็นธรรมดา นี้เรียกว่าโลกในอริยวินัย

“เราขอเตือนพวกเธอว่า สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา พวกเธอจงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมเถิด”

สักกายทิฐิ ความเห็นว่ากายเป็นตน (กาย=กองรูป กองนาม) สิ่งที่เกิดขึ้นคือความเห็นผิดว่ากายเป็นตน ไม่ใช่ตัวตนเกิดขึ้น เพราะตัวตนไม่เคยมี มีแต่ความเห็นผิดที่เกิด การกำจัดความเห็นผิดจึงไม่ทำให้อะไรเสียหาย