شهریارصفایی on Clubhouse

Bio

#شهریار_صفایی
#شاعر
#ترانه_سرا
#نقاش
#قهرمان_دو



در این شهر
کارخانه های بی کاری
آنقدر کار میکند
که هیچ کس
بی کار نیست
داریم ما هوا
را آلوده میکتیم
با نفس کشیدنمان
دود هیچ کارخانه
به چشمان نمیرود
این دودها فقط
دود کباب است
که به چشمان میرود





(شکوه باغ از یادمون رفت)
وقتی هیچ کدومان
شکوفه ندادیم
آنقدر خشکیدیم
که تبرها جرعت کردند
بر تنمان بوس بزند
یک به یکمان
بر زمین افتادیم
با این که میدانستیم
درخت باید
استاده بمیرد



اشک هایت را
روی زمین نریز
زمین عاشقت
میشود
تو را در
آغوش میکشد



زمان کش آمده بود
در سیاه چالی
چشمان تو
و من تنها مسافر
زمانش بودم
با چمدانی بر دستم
باید
میرفتم
با اولی نگاهت
تا نگذارم
فاجعه متولد شود
در عکس توی قاب قدیمیت
با دیگری باشی



شاید
راز کوتاهی زمان
در مرگ خلاص
میشود
درست وقتی ستاره می میرد
زمان خودش را
کش میاورد
در تمام کهکشان ها
تا خودش را برساند
به ما
که هزاران سال نور است
مرده ایم
ولی شاد
داریم
زندگیمان را میکنیم
i




هر کس لین شعر
را میخولند
باید
گوش هایش را یگیرد
دماغش را
لین قرومساق ها
آنقدر بوی گنده دهانشان
بوی دوشنی میدهد
که هیچ کس رقبت میکند
با ما سر یک صفره بنشیند



در زندان زنان
دختران زیادی
زیر هشت، عروس می شوند
با مهریه ای نامعلوم
تنها طناب دار، جهیزیه شان می شود
جای گردنبند طلا
بر گردنشان
طناب می اندازند
حلقه دور گلویشان سقط می شود
تا پیوندشان را ابدی کند




در قمار خدا
شیطان آنکه
تمام زندگیش باخت
اسان بود
وگرنه خدا هنز که
هنز است
خدایش را میکند
شیطان شیطنتش را
فقط انسان است
که دیگر انسان نیست



ترانه ای ب نام مستی
تقدیم نگاهتون
@shahriyarsafayi.official
#شهریار_صفایی