Raha.Tavana on Clubhouse

Bio

🍃 کمی نقاش، اندکی شاعر🌱A kind of poet and painter
برای خواندن شعرگونه‌ها کلیک کنید☺️
ـ___ ـ

روزگاران با دلی غمگین، سعادت‌ها نداشت
حرص در دل آمد و گوئی مناعت‌ها نداشت

صد هزاران فکر آمد هرکدامش زخمه‌ای
در بیابان کی ببیند چشم‌هایم چشمه‌ای

چون نبودم هیچ راهی غیر گردش در خیال
جمله مهر عالم و شادی برایم شد محال

یک دو صد روزی چنین با حالت زاری گذشت
روزها شد منجمد، اجبار بیداری گذشت

بعد آن خوابم ربود با غفلتی دیوانه‌وار
سال و ماهم گم شد و بیهوشی مستانه‌وار

شایدم آئی تو روزی ناگهان اندر برم
تا ز دیدرات کنم شکری به درگاه کرم

دیدن رویت مرا واله به چشمانت کند
قلب را آماده‌ی دستور و فرمانت کند

نورها با مهر تو اندر جهان درهم شود
از نگاهت آسمان بر زخم‌ها مرهم شود

بعد آن بندم تو را زنجیر مهر و عاشقی
با یقین تا آخر عمرت ز دوری فارغی

با رهائی زان جهان بی‌وجود
دائما شکرانه آری با سجود

لیک میدانم خیالاتم نگردد آشکار
چونکه این دنیا بگردد دائما دیوانه‌وار

بعد عمرم از برایت کمتر از سنگی شوم
قابل دیدن نباشم فارغ از رنگی شوم

مر مرا مرمر نباشد همرهم اندر لحد
ناهی منکر نهد تلخی درون آن سبد

آنگه اما می‌شود هردم خیالاتت فزون
جمله دنیا سرد گردد، خالی و پر از سکون

راه‌ها گردد همی بسته به رویت تا ابد
تا که روزی آید و گیری به آغوشت لحد

فرصتی بود و تو آن را سوختی
بهر خود جامه ز دوری‌ دوختی
(رهاتوانا، تیر۱۴۰۲)

ـ___ ـ

دلم از دست تو آمد به فریاد
چرا با من چنین کردی تو بیداد

به یاد آور زمانی خسته بودی
ز جور این جهان بشکسته بودی

دلت پر غم، سرت پر از مسائل
به پیش من چو یاری گشته سائل

ولیکن چون ز غمهایت برستی
در همراهیت بر من ببستی

دلم از دست تو آمد به فریاد
که عهدی را شکستی تو ز بنیاد
(رهاتوانا، مرداد۱۴۰۱)

ـ___ ـ

راهی به صحرا می‌زند، دل را به دریا می‌زند
از راز تو گرما زده، زخمی به جان‌ها می‌زند

آن مهر را خامش شده، وان ناله را آوا شده
رنجور و همراه شبان، مهجور از آن نجوا شده

من گویمت کای جان من، ای سرور و سالار من
قلبت مثال صخره‌ای، همواره در انکار من

من بسته چشمم بر جهان، بر ناوک تیری روان
بی یک کلام ناروان، عاشق به دیداری دوان

گفتی بیا با من "رها"، همچون نسیمی از صبا
دل را ز منطق دور کن، با من مکن این‌سان جفا

گفتم که دل دیوانه شد، وان خانه‌ام ویرانه شد
چون میزنی صد زخمه‌ام، دل با دلت بیگانه شد

من میروم دور از مهان، بیگانه با هر دو جهان
شاید که باز آئی مرا، بیرون بری از این نهان
(رهاتوانا، پائیز۱۴۰۰)

ـ___ ـ

🌕 ᴱᵐᵃⁱˡ🪧ᵐᵉʰʳᵃᵇᵃⁿ ⁱⁿ ᵍᵐᵃⁱˡ

.
821260