سکوت فرزام .. on Clubhouse
Bio
چون عمر‌به‌سر رسد‌چه‌شیرین‌و چه‌تلخ
پیمانه چُو پُر شَود چه بغداد و چه بَلخ
مِی نوش که بعد از من و تو ماه بسی
از سَلخ به غَره آید و از غَره به سَلخ
متنفر از تفکرهای کمونیستی
فدرالیسم
متفر از انسانهای مغرور
دروغگو
حسود
نَمام
هرزه
تجزیه طلب
فعلا معتقد به وجود نیرویی برتر و جاری در کائنات
مِه اَژ تیر دو چَه‌مِه تو خَوَردار
مِه اَژ ایلاخ زِلف تو بی‌مَه دار
مِه چیُوُ آیلی هالی پَه‌لمِه تو دیرِم
مِه چیُوُ حلّاج عِه بِرمِه تو بی‌مَه دار
«فرزام»
تنم در وسعت دنیای پهناور نمی‌گنجد
روان سرکشم در قالب پیکر نمی‌گنجد
مرا اسرار ، از این گفته‌ها بالاتر است، امّا
به گوش خلق، از این حرف بالاتر نمی‌گنجد
به سینه دست نادانی مزن ارباب دانش را
اگر علمی تو را در مخزن باور نمی‌گنجد
عجب نبوَد که این خوابیدگان را نیست بیداری
اذان صبح ، اندر گوش‌های کر نمی‌گنجد
مرا خواب آن زمان آید، که در زیر لحد باشم
سر پُرشور اندر نرمی بستر نمی‌گنجد
ز بس راه وفاداری سریع و آتشین رفتم
سخن‌های وفایم در دل دلبر نمی‌گنجد
توانگر را مخوان در گوش دل اسرار درویشی
که در خشخاش، خورشید بلنداختر نمی‌گنجد
دل سرگشته‌ام هر لحظه آهنگ عدم دارد
که رسوایی چو من در عالم دیگر نمی‌گنجد
نشان قبر مگذارید بعد از مرگ (یغما) را
شهاب طارم ِ اسرار، در مقبر نمی‌گنجد
"حیدر یغما نیشابوری"
