S.Mohsen Nabavi on Clubhouse

Bio

“من بنده ی آن دمم که ساقی گوید"

“دم و آدم”
هم “آدم” و آن “دم” تویی

خدای هر «دم» در کاری است(۱)
و خدای در کار «آدمی» است(۲).
شناخت این «دم» ما را به شناخت «آدمی» می‌کشاند و شناخت «آدمی» نیز ما را به شناخت این «دم» می‌کشاند.
خدای دانا، «دم» را در گذر روزگار(۳)
به «آدمی» بیآموخت تا «آدمی»،
«دم» و «خود» را بشناسد.
از این است که «آدمی» در پیوند با «دم» است و گیتی را بر پایة این «دم» می‌شناسد.
از این روی، اگر «دم» را از «آدمی» بگیرند، «آدمی» خود را گم می‌کند و زندگی را بی‌معنا می‌داند.
پس، «آدمی» به «دمی»، بند است
و «آدمی» در بند «دمی» است.
دانایان برای شناخت «خود» و شناخت «خدای»شان ناچارند که «دم» را بشناسند.
«نو-روز»، به معنای «روز نو» و «دم تازه» است.
«دم-ا-دم» و «دم-به-دم» روزتان تازه و نو بادا.

با مودت و مهر - سید محسن نبوی
كار آموز ادبيات و فلسفه
سياست و ديپلماسى


پای‌نوشت:
(۱)- سوره رحمن – آیه ۲۹:
«يسأله من في السماوات والأرض كل يوم هو في شأن
هر كه در آسمان‌ها و زمين است از او درخواست مى‌‏كند هر زمان او در كارى است ».

(۲) - سوره بقره – آیه ۱۸۶:
«وإذا سألك عبادي عني فإني قريب أجيب دعوة الداع إذا دعان فليستجيبوا لي وليؤمنوا بي لعلهم يرشدون
و هرگاه بندگان من از تو در باره من بپرسند [بگو] من نزديكم و دعاى دعاكننده را به هنگامى كه مرا بخواند اجابت مى ‏كنم پس [آنان] بايد فرمان مرا گردن نهند و به من ايمان آورند باشد كه راه يابند ».

(۳)- سوره یونس – آیه ۶۷:
«هو الذي جعل لكم الليل لتسكنوا فيه والنهار مبصرا إن في ذلك لآيات لقوم يسمعون
اوست كسى كه براى شما شب را قرار داد تا در آن بياراميد و روز را روشن [گردانيد] بى گمان در اين [امر] براى مردمى كه مى ‏شنوند نشانه‏ هايى است ».

اینستاگرام : @Nabavism
توییتر : @Nabavism
كلاب هاوس :@Sayyedmohsen
تلگرام : @NabaviChannel
فیس‌بوک : @sayyedmohsen.nabavi