Remazan Mojavvezy on Clubhouse

Bio

من قیاس از سیستان آرم که آن شهر منست
از نیل نیمروز بسی خانه شد خراب/ امواج او شکوفه گز شانه می کند
انبار غله بین که ز جور و جفای دهر/ دست نیاز بر در بیگانه می کند
********************************
سزاست اینکه بگرییم فاش از دل و جان
به سوک جمله ی دریاچه های خشک جهان
به سوک سبزه و نیزار و آبشار و جهیل(جهیل: رودخانه)
به سوک چشمه و مرتع به سوک رود و مسیل
به مردمی به سر راه کاروان فانوس
به خلق تشنه ولی از نژاد اقیانوس
چه آمده سر این رود برکت و شادی؟
چه رفته بر سر این مرغزار و آبادی؟
کجا شدند کف و پیچ وخشم و لپه و تاپ؟(لپه:موج بلند)
کجا شدند بهارآبه های 《ارغندآب》؟
چگونه پاک شد آن ایده های پاینده؟
چگونه خشک شد آن چشمه های زاینده؟
مگر طلسم شد آن شاه《دیوبند》بزرگ؟!!
که از سلوک و سفر مانده《هیرمند》 بزرگ؟!!
چه آفت است ز سرچشمه بلخ بامی را
بسوزد ایزد من ریشه های خامی را
سید ابوطالب مظفری
Ph. d .Persian Language and Literature