KATTALAN BROTHERS on Clubhouse

Bio

പറയുവാനാകാത്തൊരായിരം കദനങ്ങൾ
ഹൃദയത്തിൽ മുട്ടി വിളിച്ചിടുമ്പോൾ
ഇനിയെനിക്കിവിടിരുന്നൊറ്റയ്ക്ക് പാടുവാൻ
കഴിയുമോ രാക്കിളീ  കൂട്ടുകാരീ

ഇനിയെൻ കരൾക്കൂട്ടിൽ നിനവിന്റെ കുയിൽ മുട്ട
അട പൊട്ടി വിരിയുമോ പാട്ടുകാരീ
ഇനിയെന്റെ ഓർമ്മകളിൽ നിറമുള്ള പാട്ടുകൾ
മണിവീണ മൂളുമോ കൂട്ടുകാരീ

നഷ്ടമോഹങ്ങൾക്കു മേലടയിരിക്കുന്ന
പക്ഷിയാണിന്നു ഞാൻ കൂട്ടുകാരീ
ഇഷ്ടമോഹങ്ങൾക്കു വർണ്ണരാഗം ചേർത്തു
പട്ടു നെയ്യുന്നൂ നീ പാട്ടുകാരീ
നഷ്ടമോഹങ്ങൾക്കു മേലടയിരിക്കുന്ന
പക്ഷിയാണിന്നു ഞാൻ കൂട്ടുകാരീ

നിറമുള്ള ജീവിത സ്പന്ദനങ്ങൾ
തല ചായ്ച്ചുറങ്ങാനൊരുക്കമായീ
ഹിമബിന്ദുഇലയിൽ നിന്നൂർന്നു വീഴും പോലെ
സുഭഗം ക്ഷണികം ഇതു ജീവിതം

വീണ്ടുമൊരു സന്ധ്യ മായുന്നൂ വിഷാദാർദ്ര
രാഗമായ് കടലു തേങ്ങിടുന്നു
ആരോ വിരൽത്തുമ്പു കൊണ്ടെന്റെ തീരത്ത്
മായാത്ത ചിത്രം വരച്ചിടുന്നു
തിരയെത്ര വന്നു പോയെങ്കിലും തീരത്ത്
വരയൊന്നു മാഞ്ഞതേയില്ലിത്ര നാൾ
ഇനിയെനിക്കിവിടിരുന്നൊറ്റയ്ക്ക് തിരകളെ
തഴുകുവാൻ കഴിയുമോ കൂട്ടുകാരീ

പറയാൻ മറന്നൊരു വാക്കു പോൽ ജീവിതം
പ്രിയമുള്ള നൊമ്പരം ചേർത്തു വെച്ചു
ഒപ്പം നടക്കുവാനാകാശാവീഥിയിൽ
ദുഃഖ ചന്ദ്രക്കല ബാക്കിയായീ
ഇനിയെനിക്കിവിടിരുന്നൊറ്റയ്ക്കുറങ്ങുവാൻ
മൗനരാഗം തരൂ കൂട്ടുകാരീ

വിടവുള്ള ജനലിലൂടാർദ്രമായ് പുലരിയിൽ
ഒരു തുണ്ട് വെട്ടം കടന്നു വന്നു
ഓർമ്മപ്പെടുത്തലായപ്പോഴും ദുഃഖങ്ങൾ
ജാലകപ്പടിയിൽ പതുങ്ങി നിന്നു
ഇനിയെനിക്കിവിടിരുന്നൊറ്റയ്ക്ക് തിരകളെ
തഴുകുവാൻ കഴിയുമോ കൂട്ടുകാരീ

കൂട്ടി കുറച്ചു ഗുണിക്കുമ്പൊഴൊക്കെയും
തെറ്റുന്നു ജീവിത പുസ്തകത്താൾ
കാണാക്കണക്കിൻ കളങ്ങളിൽ
കണ്ണുനീർ പേനത്തലപ്പിൽ നിന്നൂർന്നു വീണു
ദുഃഖിക്കുവാൻ വേണ്ടി മാത്രമാണെങ്കിലീ
നിർബന്ധ ജീവിതം ആർക്കു വേണ്ടി

പ്രിയമുള്ള രാക്കിളീ ... നീ നിന്റെ പാട്ടിലെ
ചോദ്യം വിഷാദം പൊതിഞ്ഞു തന്നൂ
ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കുമ്പൊഴൊക്കെയും
കണ്ണുനീരൊപ്പമാപാഥേയമുണ്ണുന്നു ഞാൻ
ഇനിയെനിക്കിവിടിരുന്നൊറ്റയ്ക്ക് കരയുവാൻ
കണ്ണീരു കൂട്ടിനില്ല .....