Amir Bagherian on Clubhouse

Bio

"عشق جان" با تو حال من خوب است
شهر دل گر چه از تو مخروب است

من و دل در حریمت ای زیبا
زهر هم گر خوریم مطلوب است

از زمانی که نوجوان بودم
قلبم ای عشق در تو مجذوب است

این خطوطی که روی پیشانی است
یادگار دو قرن آشوب است

پنجه در پنجه ی تو دارد عقل
گر چه آخر همیشه سرکوب است

باز هم فاتحی در این میدان
باز هم این منم که مغلوب است
‌‌****************************

با تو کلام زندگی باز کلام می شود
عشق دوباره می رسد غصه تمام می شود

من به تو می رسم که در حسرت تو پیر شدم
لیک خوشم که بعد از این عشق به کام می شود

از تو عزیزتر کسی نیست به این جهان مرا
پای دلم به وصل تو گام به گام می شود

گر که هنوز زنده ام، ور نفسی است نیمه جان
عشق تو پای بودنم علت تام می شود

گر به کسی وفا کنی کاو ز تو هست بی خبر
روی چنین محبتی گو که چه نام می شود؟

جز به وصال یا فنا نیست مرام عاشقی
مضطربم که قسمتم زین دو کدام می شود

تا به نگاه ساده ای الفت کس به دل کنی
خواب و خوراک خوش ز این کرده حرام می شود

عشق به مرگ عاشقان حد و عیار می دهد
هر چه کنی به غیر این صحبت خام می شود

ناله چه سر کنم که تا شرح دهم حکایتی؟
سوز نگاه عاشقم جان کلام می شود

****************************

دگر به ماندنم اینجا مرا مجال نبود
که یار بودنت ای عشق جز خیال نبود

شروع فصل جدیدی برای قلبم،...نه!
چه خوش خیال که وصل تو جز محال نبود

به جستجوی صورت ماه گونه ات در آب
و آخ که برکه ی عشقت دگر زلال نبود

حدیث موجم و ساحل،حدیث آب و سراب
مرا دقیق تر از این شرح حال نبود

برای ماندن و پرواز چقدر کوشیدم
نبود ای دل غافل،فراغ بال نبود

روم به سوی دیاری به نا کجا آباد
دگر به ماندنم اینجا مرا مجال نبود