Mohammad Amin Rahimi on Clubhouse

Bio

((انجمن شاعران زنده))
کودکی لابلای گندم زار ، پای میگذارد روی گردن ها
چند بلوک سیمانی پیدا ، از پشت پرده ی گلگون
میگذارد روی کوله اش ؛کول بر ، میگذارد روی سر مثل تاج
میکند علم خانه ای مادر ، خدا میتپید قلبش هاج و واج
چشمان کور و بسته ی دشت ،غرید از گلویش،چند گلوله اشک
خراب شد روی سرش این سقف ،با دله ی بنزین اشانتیون
پای او سر خورد روی قطره ی خون ، پدرش زخمی شد و اعدام
بیاید بر سر قبر او ای کاش ، خدا و فرشته، مخلفات
اتش خشم که سوزاندش ؟مادری را جلوی شهر داری
میشد ایا از خلال جنون ،برکشید زیر پای خر ، گاری؟
هر چه از هیچ رنج میبردم ،خشم خود را به زور میخوردم
نشد اما غی نکنم این بار، بیت های پراکنده را گاهی
کاغذم سر درد شد اما ،من باز هم ادامه خواهم داد
مگر رحم کرد یک بار این جهان ، به سردرد های شب های من؟
باغبان خوبی ام اما چرا ، چرا محصول بر نمیاید؟
گلوله از پای پدر کاشتم ، پس چرا تفنگ در نمیاید
گوش های من سوت میزند ؛بلبل ،اشتباه امدی باغ نیست اینجا
بجز از صدای فریاد ها ،چیزی به‌گوش من نمیاید
راستی خواهرم سواد نداشتی تو ،چرا خواندن جرم مرگ تو بود؟
اعلامیه ی ضد نظام از دختر خردسالی گرفتن چه سود؟
چند مشت‌‌ اجیل‌و‌ پسته نوش جانت؛ بوکس،چند ضربه میل‌ کن ،سوارکاری‌ و شلاق
غلط کرده ای ک حقوقت را ، اخر برج‌ها میزنی فریاد
ادب و شعر هر دو ناقصند اما ، اشکال از این و از آن نیست
کاش به رسم ادب در سرای غم ،نمیاورد شعرم اشک هر چشم را


Mohammad Amin Rahimi
Pro volleyball player 🏐
Dentistry student 🦷
Yazd Uni
Classic Guitar player🎸🎼🎤
🔯🆓
Follow =Follow wait 24h please
Nervous system required (0/0)