عباس بنفشه on Clubhouse

Bio

گــــــاهی وقتها که بُغـــــض ها بر دلت سنگینـــی میکند و دل ِ مـَحـرمی را نمی یابی ،
شــــاید اگر چشمانت را ببنــدی و در کنج ِ خاکریزی از خاکریزهـای
"شرهانی"  یـــــــــا  "شلمچه"
بیتــــــوته کنــــــــــــــــــی ، کمـــــــــــــی آرام شــــــوی
وقتــی در کنــار گــودال ِ قتله گــاه ِ سه راهِ شهــــادت ، در طلائیـــــه عاشورا میخـوانی ،
محشــری میشــود تمــاشایی .... حسین ، آرام جـــانم ... حسین ، روح و روانم...
روحت پــــــــــــــرواز میکنـــــد و میشــــــــــوی کبوتر حــــرم
 اگـــر تا به حال قسمت نشـــده در کنـــار " اروند " بنشینـــــی و مرغ ِ خیالت را
در اطراف مسجد ِ امــــام رضــای فاو پرواز دهـــی ؛ امتحـــان کن !
آنقــدر روحَت آرام میشـود که تمــام دلتنگــی هایت را اروند با خود میبـــرد
هر وقت دلت گـــرفت ، یک سفــر برو دوکــوهه ... !
از کنـــار ساختمــانهایش گذر کن ...گردانها را  یک به یک ...
حبیب ... مالک ... انصار ... میثـــم ... شهادت ...
مسلـــــــــــم بن عقیـــل ... زهیر ... عمار ...علی اصغر
و بعـد به سمت حسینیـــه ... !! امـــا قبل از آن که در حسینیـــه نماز شکر بخــوانی
جاده خاکــی ِ گــردان ِ تخریب را خوب نگاه کن ... !!!
از آن راه ، خیلی ها ، قبل از رسیدن به سنّ ِ تکلیـــف ، به خدا رســــــیدن ... ! 
ایــــــن گــردان ، عشــق بازی هایش با خـدا ، شنیدنی ست 
بعد از وداع با فکه و چزابــــه و دشتهای زیبای جنــوب ،
اگــر حالی دست داد و عازم غــرب شـــدی ، ارتفاعات ِ بازی دراز
کــلاس ِ درس ِ خــوبی ست تا عاشقـــی بیاموزی

از مــن دلـــی بسازید به شـــکل ِ کبـــوتری ... تا همیشـــــه
پــَر بزنـم در هــوای شــــما