Сэтгэл дотор хар үүлс бүрхэж
Зүйрлэшгүй зүйлийг мэдэрсээн
Одоо би юу ч мэдэрч чадахгүй нь
Шанлаа ч үгүй зовоо ч үгүй
Зүгээр л юу ч үгүй
Өмнөн ч байгаагүй мэт
Харсан зүг болгондоо санаа алдаж
Зүгээр л нэг оршихуй болжээ
Хизгааргүй гунигт живж
Амьсгаа ч авж чадахгүйн
Бүх зүйл биш юм шиг
Бүгд дутуу
Харин уушиг минь л утаагаар дүүрэн