Rashel توماج on Clubhouse

Bio

کمترین تصویر از یک زندگانی
آب، نان، آواز!
ور فزون‌تر خواهی از آن
گاهگه پرواز
ور فزون‌تر خواهی از آن ، شادی آغاز
ور فزون‌تر بازهم خواهی...
بگویم باز؟
آنچنان بر ما به نان و آب،
اینجا تنگ‌سالی شد
که کس در فکر آوازی نخواهد بود
وقتی آوازی نباشد
شوق پروازی نخواهد بود…!


#محمدرضا_شفیعی‌کدکنی


🎼


Poet and songwriter
شاعر و ترانه سرا

قصه و نمایشنامه نویس

story and playwright

Written works: Book of poetry, A poem for you, 1384, Alef publications

Short plays: the story of people
Book of poetry: not so small fears
Book of poetry: romances for autumn

and several plays and short stories
radio

Small taste and experiences in the field of sound and singing and radio performance
A little theater, a little image
With lots of love for it…

With respect to the professors with whom I learned a lot, not only art... love and... the beauty of life...
With respect and special thanks
In the spirit of Master Mohammad Nouri, my sweet... 🎼❤️🙏🏻


Poet and songwriter
شاعر و ترانه سرا

قصه و نمایشنامه نویس

story and playwright

آثار مکتوب: کتاب شعر، شعری برای تو، 1384، انتشارات الف

نمایشنامه های کوتاه : قصه ی آدمها
کتاب شعر: دلهره های نه چندان کوچک
کتاب شعر: عاشقانه هایی برای پاییز

و چندین نمایشنامه و‌قصه ی کوتاه
رادیویی

خرده ذوقی و تجربیاتی در زمینه ی صدا و آواز و‌ اجرای رادیویی
کمی تئاتر کمی تصویر
با مقدار زیادی عشق برایش…

با احترام به استادانی که در کنارشان بسیار آموختم ، نه تنها هنر را … عشق را و … زیبایی زندگی را…
با احترام و سپاس ویژه
به روح استاد محمد نوری نازنینم… 🎼❤️🙏🏻


«بی رویا…»


دل سپردم، به صدایی که همان جانم بود؛
روح این قصه تمامیت آغازم بود….

نه غزل بود و قصیده، نه که تصنیف و سرود
آه! از‌ بند وجودم چه کسی جان بربود؟!

چشم در راه، چه راهی! همه پر پیچ و خمش
پای من خسته و لنگان و دلم پر ز گزش…

مثل یک بند که گاهی گرهی دارد و نه؛
سایه ای میبردم، میزندم، میکشدم، گاهی نه!

مثل برفی که نشیند، نگرانم که اگر آب شوم؛
ته و ته مانده ی این چاه زمینگیر شوم….

نگرانم به تو ، من ، ما… به شما؛
به تپش های هراز گاه دلی بی رویا….

راشل
۱۱/۰۷/۱۴۰۱

📚🎙️📽️🎬🎤🎼🎧🎨🎭