"เมื่อถึงที่สุดแห่งธรรมแล้วจะรู้ว่า
สิ่งไหนควรแสดงต่อสาธารณะ
สิ่งไหนไม่ควรแสดงต่อสาธารณะ"
ปรากฏการณ์ธรรม
และปัญญาญาณที่ผุดขึ้น
เป็นการให้แจ้งธรรมต่อตัวเจ้าของ
หากนำสิ่งเหล่านี้มาแสดงต่อสาธารณะ
ทีเดียวเลย คนที่วาระจิตยังไม่ถึงจะเข้าใจผิด
การแสดงธรรมต่อสาธารณะ
ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ!!
ควรที่จะไตร่ตรองเสียก่อน
แม้สัมผัสปรากฏการณ์ธรรมที่ไร้คิด
ไร้ภาษา ธรรมที่นอกเหนือสมมุติ แต่เมื่อจะมาเขียนมาแสดง ก็ต้องเกิดความคิดนำภาษาสมมุติมาเขียนมาแสดง
เมื่อเธอเชื่อความคิดขณะนั้น
ที่ว่าเป็นที่สุดแห่งธรรม เป็นธรรมที่เยี่ยม
ที่จะต้องแสดงให้ผู้อื่นรู้
*นั่นเท่ากับเธอยังไม่ถึงที่สุดแห่งธรรม เพราะหลงกลเชื่อความคิดไปแล้ว*
"การสัมผัสธรรมที่ไร้คิด ไร้คำพูด
จะต้องไม่เอามาพูดมาแสดงเลย
เพราะที่พูดที่แสดง มันคือความคิด"
เจริญธรรม
Cr:อ.จารย์ปู่ เอกธาตุ