mohammad baloochian on Clubhouse

Bio

دور از نشاط ھستي و غوغاي زندگي
دل با سكوت و خلوت غم خو گرفته بود
آمد سكوت سرد و گرانبار را شكست
آمد صفاي خلوت اندوه را ربود

آمد به اين امید كه در گور سرد دل
شايد ز عشق رفته بیابد نشانه اي
او بود و آن نگاه پر از شوق و اشتیاق
من بودم و سكوت و غم و جاودانه اي

آمد مگر كه باز در اين ظلمت ملال
روشن كند به نور محبت چراغ من
باشد كه من دوباره بگیرم سراغ شعر
زان بیشتر كه مرگ بگیرد سراغ من

گفتم مگر صفاي نخستین نگاه را
در ديدگان غمزده اش جستجو كنم
وين نیمه جان سوخته از اشتیاق را
خاكستر از حرارت آغوش او كنم

چشمان من به ديده او خیره مانده بود
رخشید ياد عشق كھن در نگاه ما
آھي از آن صفاي خدايي زبان دل
اشكي از آن نگاه نخستین گواه ما

ناگاه عشق مرده سر از سینه بركشید
آويخت ھمچو طفل يتیمي به دامنم
آنگاه سر به دامن آن سنگدل گذاشت
آھي كشید از سر حسرت كه : اين منم