মন on Clubhouse

Bio

মই তথাকথিত আধুনিক আজিও হব পৰা নাই। দেখিবলৈ মুঠেও ধুনীয়া নহয়, চুলি টাৰিবোৰ জধলা-দীঘল। পিন্ধনত চৌখিনতা নাই। কিছু পৰিমাণে হীনমান্যতাত ভূগি থাকো।অলপ ভয়াতুৰ আচলতে ভয় কৰো কৰ্ম পৰিণতিলৈ। সাম্যবাদ সমৰ্থন কৰো। উশৃংখল, কোলাহল একেবাৰেই বেয়া পাওঁ। নাটক,ভাস্কৰ্য , ভক্তি, ধৰ্ম, সংস্কৃতি, গদ্য, কবিতা, গান এইবোৰৰ প্ৰতি সহজেই ঢাল খাওঁ। যাক ভাল পাওঁ তেওঁক নিস্বাৰ্থ ভাৱে ভাল পাওঁ। বেয়া পোৱা বোৰ নিজেই এৰাই চলো। একান্তই প্ৰিয় জনৰ ওচৰত সৰ্বোচ্চ ডাঙি ধৰো। অভাৱে কোঙা কৰি তুলিলেও তাৰ মাজতো জীয়াই থকাৰ কুজকাৱাজ কৰি আছো। জীৱনৰ প্ৰতি আক্ষেপ একেবাৰেই নাই অথচ বহুত ডাঙৰ সপোন পুহি ৰখা নাই যি আছে সেইয়া উচ্চাকাঙ্ক্ষা।সৰল জীৱনটোৱেই মোৰ প্ৰিয়, শৈশৱৰ পৰা চিনাকি।তেনেকৈয়ে থাকিবলৈ দিয়ক। বৰ জটিলতা বোৰলৈ মোক টানি নিনিব...