کاوه ایران on Clubhouse

Bio

🔞
سرخورده ام! زین،جماعت شبه انسان.
...! من،همون سگ بی‌خانمان اندرون شهری ام،
کز زجه،دردوزمستان آدمی زاد!
گوشه می‌گیرد
بگذرگاهی وانفسا،وانگه...آه..! اندرآغوشی لایدرک،جان می‌سپارد!؟بی تشویش..!
بی تشویش...بی..."

*من کودک کارم،تن معصوم،زن ناچار،زباله گردوکارتن خز،چشم گریانم،من محنتم،دردم!
من،آهم،آه مادرهای آبان!
خاوران،ستار...و
مادرهرماهوهرروزم،مادرهرثانیه!!..،
من معتادسیستمی!
گورخوابم
پدرم شرمنده دل،
آبرویم سرخ سیلی!
سرزمینم سوزان،بی هوا،بی نفس،دخترم ساچمه تن پوش!افتادم لب جوی بیرگی
آه؛زخمم سرد،اشکم یخ*

اما!من
مست!
سرم سودای بی باکیست!
وگر،تلخ کام!
قدح پراست،
زدردنوش شرابی...،کهن!
رنگش وطن
ساقی سلامت
گری،سربه بادم
نوش بادم 🥂



نگاههادریغ! ره اندرعلی چپ،محو درافق،پست مدرن،شوم گاه و...توخالق ظلمی،توومن،ظن ما، شرمگینم،زهمی وهمگلی،خجل
زخاکم،زحقیقت!ز...
و
خواهم خودجای خداشم!خودآفرینم...
آری من انقلابم!آفرینم،آجرش فکر!
ملاتش احساس/وخدانگاهم است/
ناخودآگاهم،غول باورها،آری...
کودک است باور،اماآرزو،دستورم!
تناسب؟فکر،زبان،دست!؟
بدرک محتسب،بدرک!کروکورولال مغز.
/بامدعی مگویم،اسرارعشق ومستی
تابیخبربمیرد،دردردخودپرستی/

وای...
مرگ فردا
بدست امروزم
ودستوردیروز
آیا؟!

آی نیک پندار؛
من خدای سواربرسرنوشت خویشم!
نیک گفتار؛
قبل ازسرنگونی دیکتاتورها،ابتدا
دیکتاتوردرونموسرنگون کنم!
ونیک کردار؛
تنهازخودتوان،بدگران،خدارسید!

خموش؟بهت نگرم!
داعيان تهی صفت،مغزان بی مغز! گوشها،دربندقاضی!
تیربارانها پیش فرض!
وارونگی ها انسانی،سلامی،استثماری،استحماری،
تسخیری،تخدیری،دینی،وهمی..!
توکیستی!؟ومن!؟شک باید!

گفتن،راستی بسی سخت!
دروغ،مقبول !
واینست مقدمه مسکوت...
وساختن هم مراتبی سخت!
خرابی،سهل ودر آن!وچنین بوده که چنین است..!
دورهمی چرخ وفلک&سرگرمه نان و سرگرمی! زکشتارگاهی بی‌خبر!
تقدیر،مقدرشده
زبیراهه پرست،زکج مغزی!
دیدکده،سوی هر سوسو؟ سراب می‌زند! سرسری!

جستجو...
جستجو بمعنی،انسان،کلمه
و...خود...آ...//

؛ واما...عیاران کجاماندند،لب رودزمان!
ایران چراماند؟تنهاتر ازتاریخ!
✍
تنهاترازتنها،ادامه ناگزیر،سوی چشمه ای،سوی دیدگاهی...سوی فرایی زفراتن

افکارناچارزقلم! تصمیم،زقدم زما
ناجی باورم!وپل پیروزی:::/

خودبایدبود ودرصحنه رقصیدن!
بلحظه پوییدن...بوقت جستن،
...رهاییدن...رهانیدن...تن بفکر،شستن


آرمان؟
! نبوده اما،جز
نگاهی سویی اندر ذهن،بگوید
زرفتن اندرزمان،ایستایی عدم است،
ناگزیرت! ناگریز ازپی راه!
چندچندت؟ نماندن! همی نوردیدن وزگذرگاهی رهیدن ورهانیدن

اگرزندانیست آزادی،پس ذهن!
انتظار،مرگست
شماطه دار!...آی فکر...،نیست ناجی درذهن زمان...سفری کن...زنگاهت!

!...زمان حق است.
برای آن زی،که
رمزست،آزادگیوسربداری عیاران راد،را.

ودل وژرف،نماندخیالکی...آسوده فکر،سیال...رهای رها،...❕

آنایران ،یاشایار،یاشاجان🥂