هادی صداقت on Clubhouse

Bio

از این اندیشه ناصواب درگذر و همت بر اکتساب ثواب مقصور گردان که راه مخوف است و رفیقان ناموافق رحلت نزدیک و هنگام حرکت نامعلوم
باش تا اجل معهود جلوی امل نامحدود بگیرد و چراغ حیات به وزش باد ممات فرو ریزد و اطناب عروق و اعصاب روی به تخریب گذارد و این ترکیب مشرف و ترتیب مزخرف روی به تخریب نهد
ای زبان هم آتش و هم خرمنی
چند آتش تو در این خرمن زنی
ای زبان هم گنج بی پایان تویی
ای زبان هم درد بی درمان تویی
چند امانم می دهی ای بی امان
ای تو زه کرده به کین من کمان
سخن کو از سر اندیشه ناید
نوشتن را و گفتن را نشاید
پس از تامل این معنی مصلحت چنان دیدم که گوشه عزلت نشینم و دفتر از گفته های پریشان بشویم و من بعد پریشان نگویم
زبان گرفته به کنجی نشسته صم و بکم
به از کسی که نباشد زبانش اندر حکم
دل می خروشد و جان می نالد معانی در صندوق سینه بر سر هم توده و انباشته است کو آن واژه ای که بتواند ترجمان احساسات باشد و اسرار دل را بی پروا فاش کند ؟
آیا این همه درد و رنج از جایی بسیار دور و از دنیایی ناشناخته به سوی انسانها حمله کرده است ؟ این دردها و رنج ها از ناانسانهای انسان نما به انسانهای با عاطفه رسیده است