Түшиг Ивээл on Clubhouse

Bio

Чингис хааны сургааль
칭키스칸의 고백
Гэр орон муу гэж бүү хэл
집이 나쁘다고 말하지 말어라. 
Есөн настайдаа аавыгаа алдаад нутгааасаа хөөгдөж байлаа
나는 아홉 살 때 아버지를 잃고 마을에서 쫓겨났었다.
Ядуу буурай гэж бүү хэл
가난하다고 말하지 말어라. 
Хээрийн оготно барьж амь зогоож явлаа
나는 들쥐를 잡아먹으면서 살고 있었다. 
Жижиг улсад төрсөн гэж бүү хэл
작은 나라에서 태어났다고 말하지 말어라.
Сүүдрээсээ өөр нөхөргүй байсан ч зуун мянган цэргийг захирч чадсан юм
그림자말고는 친구가 없는 나 백만명의 병사를 관리했었다.
Сурсан мэдсэн зүйл бага сул дорой гэж бүү хэл 
배운 게 없고 힘이 약하다고 말하지 말어라. 
Өөрийнхөө нэрийг ч бичиж мэддэггүй байсан би 
내 이름조차 쓸 줄 몰랐는 나는 . 
Бусдын үгэнд чихээ нааж амьдралын ухааныг сурч байлаа
남의 말에 귀 기울이면서 현명해지는 법을 배웠다
Хүнд хэцүү байна, шантарч цөхөрлөө гэж бүү хэл
힘들고 어렵고, 너무 막막하다고, 그래서 포기해야겠다고 말하지 말어라.
Хүзүүндээ шархтай ч оргон зугтаж, хацартаа сум зоолгуулсан ч үхээд сэхэж явлаа
나는 목에 칼을 쓰고도 탈출했고, 뺨에 화살을 맞고 죽었다 살아나기도 했다. 
Амьд байх гэдгийг аз хэмээн ойлгож
살아있다는 게 복이라고 생각해서 
Өнгөрсөнтөйгөө зууралдалгүй ирээдүйгээ бүтээж явахдаа
지난일들을 겪지 않고 미래를 만들고 있었다 나는 알고 보니, 
Дайсан гэж гадна биш харин миний дотор байдгийг мэдэн 
적이라는 밖에 있는 것이 아니라 오히려 내 안에 있었다는걸 알고. 
Намайг зовоон шаналгах тэр бүгдийг шүүрдэн хаяж 
나를 괴롭히고 거추장스럽게 만든 것들을 깡그리 쓸어버리고
Өөрийгөө ялан дийлэх тэр агшинд би Чингис хаан болсон юм.
내 자신을 극복하는 그 순강 나는 칭기즈칸이 되었다.