خدای من ! نه آنقدر پاکم که کمکم کنی و نه آنقدر بدم که رهایم کنی . . . میان این دو گمم ! هم خود را و هم ترا آزار میدهم. . . هر چقدر تلاش کردم نتوانستم آنی باشم که تو خواستی و هرگز دوست ندارم آنی باشم که تو رهایم کنی . . . آنقدر بی تو تنها هستم که یعنی ”هیچ یعنی پوچ” خدای من ای معبود من هیچ وقت رهایم نکن!