നീ...
ഞാൻ....നമ്മുടെ
മഴമേഘങ്ങൾ,,,
പെയ്ത് തീരാത്ത,,, ജലകണങ്ങൾ......
കാത്തിരിപ്പിൻറെ,
ഒരു വിളിപ്പാടകലെ നമ്മളുണ്ട്,
മഴമേഘങ്ങളുടെ ഇരുവശത്തുമായി,,,, കാണുന്നേയില്ല,
പക്ഷേ കേൾക്കുന്നുണ്ട്,
കാതോർക്കുന്നുണ്ട്,
ഓരോ
ദിനവും, ഇരു പുഴകളായ് തന്നെയൊഴുകാം .....
ഒരടയാളപ്പെടുത്തലുകളും,
എഴുതിചേർക്കാതെ,
നീ....
വരികളിൽ ഒതുങ്ങാത്ത
വിപ്ലവം ...
നീ മാത്രമാണ്,....