ماه با تمام زیباییش هیچوقت مغرور نمیشه و هر شب تو آسمون پیداش میشه چون با اون همه بزرگیش، فقط یه نقطه از آسمون خدا رو پوشونده. هیچوقت در زندگیت مغرور نشو. اگه فکر کردی مغروری، به دنیای بزرگی نگاه کن که در اون قرار گرفتی و تو فقط یک بخش کوچیک از اونو در بر گرفتی.
تازه ماه با تموم زیبایی هاش، با تموم قشنگی هاش، با تمام عظمتش، در برابر بعضی آدما کم میاره. این آدما ویژگی خاصی ندارن، اما در وجودشون ستاره ای نهفته هست که اونا رو اندازه ماه و حتی بیشتر از اون دوست داری. کاش تو زندگی همه ماها اینجور آدمایی باشن تا معنی واقعی زندگی رو درک کنیم.