هادی حاجی زاده on Clubhouse

Bio

من بسیار مرده ام
و هنوز می میرم
و مردم.
مردن کار آبااجدادی من است.
مزاحم نشو،باران میزند.
فعلا باید مرد.
کار دیگری ندارم،باز هم باران.
همه پول ها برای تو،
همه چترهای خیس نشده در باران،
همه اس کناس س ها های بارانی
همه نفس س س های بریده ام.



آخ چقدر درد .ندارد مردن‌
*************************
درد شعر دارد
بگو!
شاعران در زندان آبستن می‌شوند.
بگو!
وضع حمل می‌کنند درد را
بگو! سر زا می روند -مرد و زن-
دردها با هم گپ می زنند
دور هم جمع می‌شوند
برای همه ما،در زندان تولد می‌گیرند.
‌دیروز زندان برای شاعری تولد گرفت
کیک شاعر که قاچ قاچ می‌شوند
مرگ، مهماندار ساده ای است:
با چاقوی خود می رقصد
بکتاش هم این رقص را دید.
لا اله الا درد
لا اله درد
درد
می درد تن شاعران.
********************************
دستها درد می آرند
آن را به معشوق داد،
زخمش زدند
گریه کردم تا لامسه.
انگشتان خود را دیدم
لای زخم ها،
دنباله درد را ۱۸ بار کاوید
تا به خان ۸۱ رسید
و
.
.
.
************************
برای چشمهای گرفتار کن تو
میتوانم بمیرم
برای نوش خند چشمان ماده ببر دشتم
که دوست داشت بچه ای داشته باشد
دوست دارم بمیرم
برای پدرم که معلم بود
همیشه می‌خندید
میخواهم بمیرم
برای طوطی زیبایی که از ندیدنم قهر میکند
شاید بمیرم
برای خودم که کلافه ام
دوستانی که جایشان خالی نیست.
برای مادری که زیباست،در هفتادسالگی
بگذارید بمیرم.
برای زانوی آلوده به دردی
که دیگر تاب ندارد،
همراه من بدود تا ببر
از پدری بگوید که اخمش را ندیده
بگوید طوطی پسرتان قهر کرده ،آقا.
بگوید مادرم را ندیده ام،همو که زیباست.
برای همه اینها خواهم مرد روزی.
----‐--------------------------- طاعون
جیغ میزند طاعون
طاعون پرحرف
مدامم حمله می‌کند
سرم را می‌ترکاند.
گلوله ها در بشقاب
کنار دسر به ما تعارف شد.
لباس خود را به چوب رخت آویخت طاعون
راه می رود با کفش
با پوتین می زندمان.
همیشه که می آمد
از همسایه های ما مرگ می آورد و گلوله
گلوله را اماله می کند مثل پتاس.
مرگ را با بسته های شیک
با بسته های زیبا
تقدیم بزرگترها می‌کند.
هنوز راه می رود در خانه
با کفش های خود
با کفش های براق خود
با کفش های براق واکس زده خود
با کفش های براق واکس زده سیاه خود

عجب بندهای قرمزی دارد.
*******************************
ترسهای شبانه!
آگاهی اینک را شیار کند
بین آهوان مرگیده از تن بیمار .
دیروز تمام علفها
بی مقصد،با چمدان باز
زمین‌های بی غروب را فروختند
برای چرای تمامی شیرها.
و من را بارها ترک می کنند.
بارها.
***********************

اینستاگرام:hadi_hajizadeh60
توییتر:@ArJaN1400