Ali Salehian on Clubhouse

Bio

Philosophy / Books / Movies

قطره قطره آب ميشن روياهام كه يخ بستن روى افكارم
چشام بستس و سرم گيج ميره، اما تا صبح همش بيدارم

رفيقم يه فنجون قهوه اس كه همیشه كنار من مي مونه
جرعه جرعه تو من غرق ميشه، تلخى زندگيمو مى دونه

دو تا درياچه خالى از آب ،پشت شيشه هاى عينكم محوه
زمین پالتوی برف پوشیده، دلم گرم از گرمای این قهوه

حالا رويا هاى آب شده ام ، خط هاى كاغذ رو كج مى كنه
بازم جوهر خودكارم با كاغذ خيس لج مى كنه

آسمونم، رنگ خون شده ، جاى پاهام با برف پر ميشه
رژه ى سرما تو استخونام،برام مثه يه تومور ميشه

هنوز روى پاهام ايستادم،گوشام پر از حرف هاى توخالى
دنبال يه دوست كه تو اين سرما،صحبت كنيم و بنوشيم چايى

من يه قايق شكسته بودم كه مسيرش مخاف باد شد
يه آرايشگر ساده كه غرورش شكست و "سويينى تاد" شد

يه "سرپيكو" ا خستگي ناپذير، محكم ، قوى و بى پروا
مثل همون "لئون" شدم كه حرفه ايه، اما تنها

يه ماهى كه وقتى مسير آب اونو تو ساحل مى كشه
براى زنده موندن برعكس ميره به رفاقت با كوسه ها دل خوشه

قطره قطره آب ميشن اون برفا ، ردپايى نمى مونه
جاى اونا ،درخت سبز ميشه،واسه پرنده هاى بي لونه