من تنها ترین سکوت ها را تجربه کردم
در اجتماعی با شلوغ ترین خیابان ها و کافه ها
من مبهم ترین حرف ها را زدم
در انفرادی با شکنجه ی نگهبان ارزوها
چیزی نمانده که ندیده باشم
تمام رنگ ها شادند رفیق
به جز رنگ زندگی
که به تیرگی اخرین روز اسفند ماه آسسان میماند
مطمئنم به کلمه اطمینان
اطمینان به گنگ بودن
اطمینان به هوای غریب شهرم
که غنیمت میشمارم
تمام مادران بی فرزند را
ما بارها من شدیم
من ها کم شدیم
دلیل هوای بارانی هم همین بود
اشکِ خدا بود
دوستی نبود
فقط سیگار بود و دود
معذرت میخواهم ولی لعنت به فلسفه بودنتان
نوش جان!
دریا بودن کم از مادر بودن نیست
و من انقدر پخته ام که برای فردایتان هم باقی بمانم…
if the data has not been changed, no new rows will appear.
Day | Followers | Gain | % Gain |
---|---|---|---|
September 30, 2023 | 8 | 0 | 0.0% |
August 17, 2022 | 8 | -1 | -11.2% |
July 11, 2022 | 9 | +1 | +12.5% |
December 15, 2021 | 8 | +1 | +14.3% |