Ali Mashayekh on Clubhouse

Bio

تک درختی خسته ام افتاده در باغی غریب

از نــسیم تـازه و از لطف یــاران بـی نصیب

همنشینِ روزهــایِ تیــره ام جُـز جغد نیست

می زند آتش به جانم ناله هایش ،عن قریب

اِنـحنای قامتــم می ســوزد از تـــش بـادِ غم

رفته از جانم توان و طاقت و صبر و شکیب

موشِ کـورِ غصّه دارد ریشه ام را می خورد

نیست حتّی یک نفر، افسرده خاطر را طبیب

دارکوبِ بی کسی هم نوک بـه جانم می زند

واَندر این هامون ندارم یک نفر یار و حبیب

آنکه در دورانِ سرسبزی کنارم بود اینک دائماً

می زنـد طعنه بــه جــانم در لباسِ یک رقیب

آاای دنیا باطنت غیـر از غم و اَنـدوه نیست

ظاهرت گرچه دل انگیز است و ناز و دلفریب

این تموزِ تشنگی پـایـان نمی گیرد به مِهر

شاخه های مُرده دیگر نیست جایِ عندلیب

کــــاش می آمد سـراغم باغبان با یک تبــر

خســته ام از روزگــارِ پُـر فراز و پُـر نشیب

لحظه ای دردِ تبــر را هم تــحمّل می کنـم

میــروَم راحت شـوَم از این جهانِ نانجیب

"علی مشایخ"