Ali Lesani on Clubhouse

Bio

🖋سالیان است که در کوچه اجدادی‌مان،
در خم پیچش این ابر سیاه
زیر بدمستی بال خفاش
برده در خون
افقِ باورمان،
این ردای شب درد.

شب تفریق و شرنگ،
شب ناباوری و درد و جنون.

سالیان است که دستانم را
در پی عاطفه کوچه ی ما
بر کس و ناکس و بر خرد و کلان می بخشم.

بر متاع من آزرده نفس،
نه شکوهی
نه خریداری هست.
(پیام فضلی)

(قابیل بی قبیله)

من درختی کلاغ بر دوشم ، خبرم درد می‌کند بدجور
ساقه تا شاخه ام پر از زخم است ، تبرم درد می‌کند بدجور

من کی ام جز نقابی از ابهام؟ درد بحران هوّیت دارم
یک اشاره بدون انگشتم ، اثرم درد می‌کند بدجور

جنگجویی نشسته بر خاکم ، در قماری که هر دو می‌بازیم
پسرم روی دستم افتاده ، سپرم درد می‌کند بد جور

مثل قابیل بی قبیله شدم ، بوی گندم گرفته دنیا را
بس‌که حوا ، هوایی اش کرده ، پدرم درد می‌کند بدجور

هرچه کوه بزرگ می‌بینی ، همگی روی دوش من هستند
عاشقی هم که قوز بالا قوز ، کمرم درد می‌کند بدجور

تو فقط صبر می‌کنی تجویز ، من فقط صبر می‌کنم یکریز
بس که دندان گذاشتم رویش ، جگرم درد می‌کند بدجور

بستری کن مرا در آغوشت ، با دو نخ شعر و این هوا باران
مرغ عشقی بدون همزادم ، که پرم درد می‌کند بد جور

برسان قرص بوسه ـ اورژانسی ـ قرص یک ور سفید و یک ور سرخ
برسان نشئه‌ای ز لب‌هایت ، که سرم درد می‌کند بدجور

(مرتضی خدایگان)


انگار نفرین کرده اند این خاک را اجداد ما
تا بوده زاری بوده و تا مانده غم در یاد ما
ما نسل بازی خورده ایم آتش به پرهامان زدند
شاهان به آتش بازی و نیرنگ و استبداد ما
بازندگان بازی شطرنج قدرت نسل ماست
پایان بازی مات بود از کیش ما در زاد ما

(همای)
حضور من در اتاق های مختلف به معنای پذیرش محتوای اتاق‌ها نیست.