Reza Khojani on Clubhouse

Bio

کارشناس ابزاردقیق
علاقمند به شعر و موسیقی در حال آموختن قائل به آزادی بیان همراه با احترام به هر عقیده و نظر
💚💚💚
حال ما از دور پرسیدن نداشت
حال نزدیکان هم دیدن نداشت
پسته لب بسته خندیدن نداشت
ابر غمگین میل باریدن نداشت
بستر خشکیده ، روئیدن نداشت
خارهای بی گل ، بوییدن نداشت
مشت های پوچ وا بودن نداشت
آسمان پر غبار  غریدن نداشت
لحظه های عمر  بالیدن نداشت
پشت هر دیوار هم دیدن نداشت
رود شور  قصد خشکیدن نداشت
گوی  میدان میل قلتیدن نداشت
قمری بی جفت کو  کردن نداشت
هیچ کس درکی ز پوییدن نداشت
آتش نا افروخته  گرخیدن نداشت
گرگ و چوبان با همند گله چراییدن نداشت
اشکهای روی گونه قصد خشکیدن نداشت
چشمه ی کم آب  تاب  جوشیدن نداشت
سبزه سر زرد سین  سر ساییدن  نداشت
هر که آمد پشت در میلی به کوبیدن نداشت
سال نو نزدیک شد  هر اندیشه ای گفتن نداشت
هر چه گفتم ساخت تصویر اما دیدن نداشت
حالتان خوش باد دنیا ارزش رنجیدن نداشت

خوجانی رضا
1404/10/18
🍵🍵🍵🍵🍵🍵🍵
هنوز نتوانستم
حرف دلم را موزون کنم
در الف گیر کرده ام
کمک کن که راهم
کوتاه تر شود
شرم و حیا بیش از نرمال
ادب و سخنوری ضعیف
💚
🥀🥀
به ساقی ما بگویید
شراب و می حریف درد ما نشد
نمی دانم چه می دانی
حریف درد ما هستی
بیاور هر چه می دانی
نمی دانم تو می دانی
دردم را
به او گفتم
به سیگارم
اگر خواهی
بپرس از او
...
نمی خواهم که درد را گفته باشم
و یا که ساقی سرمست را آشفته باشم
نمی خواهم که جان را خسته باشم
طبیب درد را آزرده باشم
نمی خواهم به امیدی که واهی است
برایت آرزویی کرده باشم

زمستان /1397

وقتی که چشم شب بی مقدمه دل زما ربود

آن وقت که آسمان هم هنوز پر ستاره بود

آن تک ستاره که چشمش گهی به ما وو

گهی ، هم به فکر چاره بود

این دل به فکر تو بود که هنوز مرا نشناخته بود

زمستان /1397

اگر اندیشه ها مان ورز می یافت
کلام منطقی هم ارز می یافت
به هر نقشی نگاری می زدیم ما
چو جنگ دیندارن ختم می یافت
اگر عدل علی هم بست می یافت
بدان ظلم و سیاهی ختم می یافت
که با این سه همه چیز نظم می یافت

ششم/دیماه / ۱۴۰۰