নীৰৱতাবোৰ ক্ৰমাৎ গধুৰ হৈ আহিছে
তোমাৰ স্নিগ্ধ জোনাকৰ ছায়াই
বৰকৈ আমনি কৰিছে ।
তুমি নীৰৱতাবোৰ ভাঙি নেপেলাবা অন্ধছায়া হৈ
তোমাৰ কবিতাবোৰেহে মোৰ নীৰৱতাক ভাঙিব খুজিছে....
তোমাৰ আৰু মোৰ সেই আবেলিবোৰ,নৈৰ পাৰৰ সন্ধিয়াবোৰ
প্ৰতিটোৱেই মোৰ নীৰৱতাক পাহৰাইছে...
শীতৰ ৰাতিটোও শেষ হ’বলৈ ধৰিছে
খিৰিকীৰে মলয়া এছাটিয়ে স্বপ্নৰ পৰা বাস্তৱলৈ আনিবলৈ আপ্ৰান চেষ্টা চলাইছে..
কুকুৰাতোৱেও নীৰৱতাবোৰ ভাঙিবলৈ ধৰিছে
মাথোন তোমাৰ আমেলিয়াই বৰকৈ আমনি কৰিছে.......
🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁